به زبان ساده نانوتکنولوژی، فناوری تولید مواد در ابعاد کوچک و در مقیاس ریز مولکولی است.
این دانش که حدود نیم‌قرن از عمر آن می‌گذرد، با پیشرفت‌هایی که طی دو دهه گذشته به جهان عرضه کرده مسیر جدیدی را به روی دانشمندان و بشریت گشوده است. ازآنجایی‌که اتم و مولکول اساس علم نانو هستند ازاین‌رو تغییر در اندازه ذرات، موجب تغییر در ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی آنها می‌گردد؛ بنابراین میتوان گفت نانوتکنولوژی به مطالعه و بررسی موادی می‌پردازد که ابعادشان در محدوده 1 تا 100 نانومتر است. مطالعه و دست‌کاری در مواد در مقیاس اتمی و مولکولی منجر به تولید ماده‌ای با خصوصیات و ویژگی‌های متفاوت در مقایسه با مقیاس بزرگ‌تر می‌گردد.
آنچه که موجب اهمیت نانوذرات می گردد ناشی از تغییر در اندازه ذرات مواد اولیه است که خواص متعددی را به آنها می‌دهد.
با کاهش اندازه ذرات، مساحت سطح به‌ازای واحد حجم، افزایش می‌یابد. درنتیجه با افزایش سطح فعال برای واکنش و جابه‌جایی‌ها، میزان واکنش‌پذیری ماده نیز افزایش می‌یابد. درواقع میتوان گفت با کوچک‌تر شدن ذرات مواد با جرم‌های مشابه، میزان برخوردهای مؤثر بین ذرات و محیط بیرون نیز افزایش می‌یابد. علاوه بر این، کاهش در اندازه ذرات جامد در تسهیل پخش شدنشان در حلال اهمیت دارد. ریزتر شدن ذرات تا مقیاس نانومتر باعث افزایش سطح تماس مواد با یکدیگر شده که در واکنش‌پذیری بهتر ذرات مؤثر است ازاین‌رو در مقایسه با سایر روش‌های سنتی علاوه بر کاهش در هزینه‌ها، خواص مطلوب‌تری ازجمله مقاومت سایشی و فرسایشی، مکانیکی، الکتریکی، اپتیکی و مغناطیسی در مواد ایجاد می‌کنند.
