نوع اول فروچالهها انحلالی هستند. این نوع فروچالهها در جایی ظاهر میشوند که لایهی نازکی از خاک با پوشش گیاهی فقیر، سطح زمین را پوشانیده است. به طوری که در اثر بارش فراوان، لایههای سطحی خاک شسته میشود و رواناب‌ها از لابه‌لای شکاف‌ها به داخل زمین نفوذ میکنند. در جایی که سنگ بستر حاوی موادی مانند آهک باشد، در اثر انحلال این سنگ‌ها حفره‌هایی در زیر سطح زمین ایجاد میشود که با ایجاد این حفرات، خاک لایههای بالایی مطابق شکل زیر فرو مینشیند. خسارات و آسیب‌های احتمالی از این نوع فروچاله، بسیار کم است و نسبت به دو نوع دیگر کم خطر است.
شکل 1: فروچاله انحلالی
نوع دوم از فروچالهها، گودالهای پوشش- فرونشست نام دارند. بر خلاف نوع اول، این فروچالهها از جریان آب در لایههای زیرزمینی حاصل میشوند. در واقع، از جریان آب در سفرههای آب زیرزمینی و انحلال سنگهای کارستی، لایههای سطحی خاک که عمدتاً از جنس شن و ماسه هستند، افت میکنند و در نتیجه فروچالههای پوشش- فرونشست ایجاد میشود (شکل 2). هر دو نوع این فروچالهها، پتانسیل این را دارند که در اثر بارندگی‌های متعدد، به دریاچههایی زیبا تبدیل شوند.
شکل 2: فروچاله پوششی- فرونشست
نوع سوم از فروچالهها با نام پوشش- فروپاشی شناخته شده‌اند. این نوع فروچاله ممکن است به طور ناگهانی رخ دهد و نتایج نامطلوبی را داشته باشد. در صورتی که در میان لایههای سنگی، حفرهای قابل توجه ایجاد شده باشد، لایه‌هایی از خاک رس به صورت ورقه ورقه از هم جدا میشوند و به تدریج این حفره را مطابق شکل 3 پر میکنند. در این حالت فقط یک لایهی نازکی از خاک به شکل یک گنبد و یا پل روی سطح زمین باقی می‌ماند. به طوری که احتمال وقوع فروچاله برای مدتی طولانی غیر قابل تشخیص خواهد بود. با کمترین نیروی احتمالی و حتی بر اثر زمین لرزههایی کوچک، آن لایهی نازک فرو می‌ریزد و هر آن چه را که روی سطح زمین قرار گرفته باشد، می‌بلعد. این نوع از فروچالهها، به عنوان پرمخاطره‌ترین فروچاله محسوب میشود.
شکل 3: فروچاله پوشش- فروپاشی
