فروچاله به حفره‌هایی گفته می‌شود که با شسته شدن سنگ‌های انحلال‌پذیر و آهکی (به اصطلاح کارست) در لایه‌های نزدیک به سطح زمین، به وجود می‌آیند. این حفره‌ها در ابعاد مختلف روی سطح زمین ایجاد می‌شوند. در زیر سطح زمین، هنگامی که آب زیرزمینی و آب‌های حاصل از بارندگی میان خاک‌ها عبور می‌کنند، سنگ‌های انحلال‌پذیر رفته رفته حل می‌شوند و در نهایت شبکه‌ای از حفره‌ها به وجود می‌آید. در نتیجه لایه‌ها مقاومت خود را از دست می‌دهند و فرو می‌ریزند و به اصطلاح فروچاله رخ می‌دهد. در دشت‌های خشک کشور به دلیل وضعیت بحرانی آب، احتمال وقوع پدیده‌ی فروچاله بسیار زیاد است. وقوع پی در پی این پدیده و پیامدهای ناشی از آن، اهمیت موضوع را چندین مرتبه افزایش داده است.
دپارتمان مطالعات و پایش فرونشست و فروچاله
فرونشست پدیده‌ای جهانی است که به صورت فروکش ناگهانی و یا نشست تدریجی سطح زمین رخ می‌دهد. این پدیده در ایران نیز بارها اتفاق افتاده است. قزوین، بوئین زهرا، مشهد، کرمان، تهران و همدان از مناطقی هستند که تا به حال، در آن‌ها فرونشست‌های زیاد و یا پر اهمیتی دیده شده است. فرونشست‌ها مشکلی جهانی محسوب می‌شوند. آن‌ها به عنوان یکی از مخاطرات رایج بر روی زمین، موجب عواقب ناگواری می‌شوند که جبران خسارات ناشی از آن‌ها ناممکن و یا بسیار دشوار خواهد بود. از این رو، می‌توان گفت که بایستی فرونشست‌ها را به خوبی شناخت و به بررسی دقیق و جزیی آن‌ها پرداخت. اهمیت دادن به عوامل موجب فرونشست و جلوگیری از وقوع آن‌ها، بسیار آسان‌تر از جبران خسارات و صدمات ناشی از آن‌ها می‌باشد. برخی از فرونشست‌ها، از عمق زیاد یا گستره‌ی وسیعی برخوردار هستند. عمق و وسعت بالای آن‌ها، می‌تواند میزان اهمیت فرونشست‌ها را به خوبی نشان دهد. بررسی فرونشست‌ها و در نظر گرفتن مشخصات آن‌ها می‌تواند موجب نتیجه‌گیری‌هایی شود که خود عامل عدم تحقق و یا کاهش درصد وقوع این گونه از حوادث هستند.
